آژانس بین‌المللی انرژی: سوخت‌های زیستی یک گزینه واقع‌بینانه برای کربن‌زدایی حمل و نقل هستند

دوران پس از همه‌گیری، موج جدیدی از اوج تقاضا برای سوخت‌های حمل و نقل را به همراه داشته است. از منظر جهانی، حوزه‌های با انتشار گازهای گلخانه‌ای سنگین مانند هوانوردی و کشتیرانی، سوخت‌های زیستی را به عنوان یکی از سوخت‌های کلیدی کربن‌زدایی در صنعت حمل و نقل در نظر می‌گیرند. وضعیت فعلی نوآوری در فناوری سوخت‌های زیستی چگونه است؟ پتانسیل کاربرد در مناطقی که کربن‌زدایی در آنها دشوار است، چگونه است؟ جهت‌گیری سیاستی کشورهای توسعه‌یافته چیست؟

نرخ رشد سالانه تولید باید افزایش یابد

تاکنون، بیواتانول و بیودیزل هنوز هم پرکاربردترین سوخت‌های زیستی هستند. بیواتانول هنوز جایگاه غالب را در سوخت‌های زیستی جهانی دارد. این سوخت نه تنها می‌تواند به عنوان یک سوخت مایع تجدیدپذیر و پایدار برای کاهش مصرف نفت عمل کند، بلکه می‌تواند به عنوان مواد اولیه و حلال‌های مختلف در صنایع شیمیایی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در گزارش «انرژی‌های تجدیدپذیر ۲۰۲۳» خاطرنشان کرد که اگر قرار باشد هدف انتشار خالص صفر تا سال ۲۰۵۰ محقق شود، تولید جهانی سوخت‌های زیستی باید از اکنون تا سال ۲۰۳۰ به طور متوسط ​​سالانه ۱۱ درصد افزایش یابد. انتظار می‌رود تا پایان سال ۲۰۳۰، روغن پسماند آشپزخانه، پسماند مواد غذایی و کاه محصولات کشاورزی بیشترین سهم مواد اولیه سوخت‌های زیستی را تشکیل دهند و به ۴۰ درصد برسند.

آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرد که نرخ رشد فعلی تولید سوخت‌های زیستی نمی‌تواند به دستیابی به هدف انتشار صفر خالص در سال ۲۰۵۰ کمک کند. از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲، نرخ رشد سالانه تولید سوخت‌های زیستی جهانی تنها ۴ درصد است. تا سال ۲۰۵۰، نسبت مصرف سوخت‌های زیستی در بخش‌های هوانوردی، دریایی و بزرگراه‌ها باید به ترتیب به ۳۳، ۱۹ و ۳ درصد برسد.

آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) انتظار دارد تقاضای جهانی سوخت‌های زیستی بین سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۷ سالانه ۳۵ میلیارد لیتر افزایش یابد. در میان آنها، رشد مصرف دیزل تجدیدپذیر و سوخت جت زیستی تقریباً به طور کامل از اقتصادهای توسعه‌یافته است؛ رشد مصرف بیواتانول و بیودیزل تقریباً به طور کامل از اقتصادهای نوظهور است.

بین سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۷، سهم سوخت‌های زیستی در بخش سوخت حمل و نقل جهانی از ۴.۳ درصد به ۵.۴ درصد افزایش خواهد یافت. انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۷، تقاضای جهانی سوخت جت زیستی به ۳.۹ میلیارد لیتر در سال افزایش یابد که ۳۷ برابر سال ۲۰۲۱ است و تقریباً ۱ درصد از کل مصرف سوخت هوانوردی را تشکیل می‌دهد.

کاربردی‌ترین سوخت برای حمل و نقل بدون کربن

کربن‌زدایی از صنعت حمل‌ونقل بسیار دشوار است. آژانس بین‌المللی انرژی معتقد است که در کوتاه‌مدت تا میان‌مدت، سوخت‌های زیستی عملی‌ترین گزینه برای کربن‌زدایی از حمل‌ونقل هستند. برای دستیابی به هدف انتشار صفر خالص گازهای گلخانه‌ای از حمل‌ونقل تا سال ۲۰۵۰، تولید جهانی سوخت‌های زیستی پایدار باید از اکنون تا سال ۲۰۳۰ سه برابر شود.

اجماع گسترده‌ای در صنعت وجود دارد که سوخت‌های زیستی گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از بخش حمل‌ونقل در دهه‌های آینده ارائه می‌دهند. در واقع، سازگاری با زیرساخت‌های سوخت فسیلی موجود، سوخت‌های زیستی را به گزینه‌ای عملی برای جایگزینی سوخت‌های فسیلی در ناوگان‌های موجود تبدیل می‌کند.

اگرچه وسایل نقلیه الکتریکی به سرعت در حال توسعه هستند، اما شکاف مواد مورد نیاز برای تولید باتری در مقیاس بزرگ و دشواری در ایجاد تأسیسات شارژ در مناطق توسعه نیافته، هنوز چالش‌هایی را برای پذیرش گسترده آنها ایجاد می‌کند. در میان‌مدت تا بلندمدت، با برقی‌تر شدن بخش حمل و نقل، استفاده از سوخت‌های زیستی به سمت بخش‌هایی مانند هوانوردی و دریانوردی که برقی کردن آنها دشوار است، تغییر خواهد کرد.

هیتور کانتارلا، متخصص موسسه تحقیقات کشاورزی کامپیناس در برزیل، گفت: «سوخت‌های زیستی مایع مانند بیواتانول و بیودیزل می‌توانند مستقیماً جایگزین بنزین و گازوئیل شوند و جایگزین‌های بالغ و مقیاس‌پذیری را در بازاری که تحت سلطه وسایل نقلیه موتور احتراق داخلی است، فراهم کنند.»

کشور من همچنین در حال تسریع به کارگیری سوخت‌های زیستی در حوزه حمل و نقل است. در سال ۲۰۲۳، مصرف نفت سفید هوانوردی کشور من تقریباً ۳۸.۸۳ میلیون تن خواهد بود که انتشار مستقیم کربن آن بیش از ۱۲۳ میلیون تن خواهد بود و تقریباً ۱٪ از کل انتشار کربن کشور را تشکیل می‌دهد. در چارچوب «کربن مضاعف»، سوخت پایدار هوانوردی در حال حاضر عملی‌ترین مسیر برای کاهش انتشار کربن در صنعت هوانوردی است.

مو دینگ، رئیس و دبیر حزب شرکت پالایش و شیمیایی سینوپک نینگبو ژنهای، اخیراً پیشنهادات مرتبطی را برای ایجاد یک سیستم پایدار صنعت سوخت هوایی که با واقعیت‌های چین مطابقت داشته باشد، ارائه کرده است: تسریع در ایجاد یک سیستم تأمین در مقیاس بزرگ و کارآمد برای مواد اولیه زیستی مانند روغن و گریس ضایعاتی؛ سیستم صدور گواهینامه پایدار مستقل و قابل کنترل کشور من و سیستم پشتیبانی از سیاست‌های صنعتی بهبود یافته، توسعه سالم صنعت سوخت هوایی پایدار را ارتقا می‌دهد.

ایالات متحده و اروپا ترجیحات سیاسی خود را ارائه می‌دهند

در میان اقتصادهای توسعه‌یافته، ایالات متحده در ترویج توسعه سوخت‌های زیستی نسبتاً فعال است. گزارش شده است که ایالات متحده از طریق قانون کاهش تورم، 9.7 میلیارد دلار آمریکا به صنعت سوخت‌های زیستی اختصاص داده است.

در ماه فوریه، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده و وزارت انرژی ایالات متحده به طور مشترک اطلاعیه‌ای صادر کردند مبنی بر اینکه بودجه‌های اعطا شده تحت قانون کاهش تورم، برای تخصیص به شرکت‌هایی با پروژه‌های فناوری سوخت زیستی با تأثیر بالا در اولویت قرار خواهند گرفت تا عملکرد فناوری تولید سوخت زیستی را بهبود بخشیده و هزینه‌های آن را کاهش دهند.

جوزف گافمن، یکی از مقامات دفتر هوا و تشعشعات سازمان حفاظت محیط زیست، گفت: «این اقدام برای تحریک نوآوری در تولید سوخت‌های زیستی پیشرفته طراحی شده است.» جف ماروتیان، معاون ارشد دستیار وزیر در امور بهره‌وری انرژی و انرژی‌های تجدیدپذیر در وزارت انرژی ایالات متحده، گفت: «سرمایه‌گذاری در فناوری‌های سوخت‌های زیستی، برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد برای سوخت پایدار هوانوردی و سایر سوخت‌های زیستی کم‌کربن.»

برخی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا معتقدند که سوخت‌های زیستی باید در چارچوب سوخت‌های کربن خنثی اتحادیه اروپا گنجانده شوند تا توانایی این صنعت در جذب سرمایه‌گذاری تضمین شود.

دیوان محاسبات اروپا می‌گوید اتحادیه اروپا فاقد یک استراتژی بلندمدت برای سوخت‌های زیستی است که می‌تواند اهداف کربن‌زدایی حمل‌ونقل منطقه را تضعیف کند. در واقع، موضع اتحادیه اروپا در مورد سوخت‌های زیستی متزلزل بوده است. پیش از این، هدف این بود که سهم سوخت‌های زیستی در مصرف انرژی حمل‌ونقل جاده‌ای تا سال ۲۰۲۰ به ۱۰ درصد افزایش یابد، اما سپس این هدف را رها کرد. در حال حاضر، اتحادیه اروپا متوجه شده است که سوخت‌های زیستی پتانسیل بالایی در هوانوردی، کشتیرانی و سایر زمینه‌ها دارند و در حال بازیابی اعتماد به نفس در توسعه است.

نیکولائوس میلیونیس، یکی از مقامات دیوان محاسبات اروپا، اذعان کرد که چارچوب سیاست سوخت‌های زیستی اتحادیه اروپا پیچیده است و در 20 سال گذشته مرتباً تغییر کرده است. «سوخت‌های زیستی می‌توانند به هدف خنثی‌سازی کربن اتحادیه اروپا کمک کنند و امنیت انرژی خود را افزایش دهند، اما هنوز فقدان برنامه‌های توسعه‌ای روشن و قطعی وجود دارد. فقدان راهنمایی در سیاست‌گذاری بدون شک خطرات سرمایه‌گذاری را افزایش داده و جذابیت صنعت سوخت‌های زیستی اروپا را کاهش می‌دهد.»

سوزی

شرکت علوم و فناوری سبز سیچوان

sale09@cngreenscience.com

۰۰۸۶ ۱۹۳۰۲۸۱۵۹۳۸

www.cngreenscience.com