صدها میلیون وسیله نقلیه با انرژی جدید در جهان، صنعت بزرگی از ایستگاه‌های شارژ خارج از کشور را ایجاد می‌کنند.

درست پس از سال نو در سال اژدها، شرکت‌های داخلی تولیدکننده خودروهای انرژی نو از قبل «به تکاپو افتاده‌اند».
ابتدا، BYD قیمت مدل Qin PLUS/Destroyer 05 Honor Edition را به 79800 یوان افزایش داد؛ متعاقباً، Wuling، Changan و سایر شرکت‌های خودروسازی نیز از این روند پیروی کردند که پر از چالش است. علاوه بر کاهش قیمت‌ها، BYD، Xpeng و سایر شرکت‌های خودروسازی با انرژی‌های نو، در بازارهای خارج از کشور نیز سرمایه‌گذاری می‌کنند. بر اساس بازارهایی مانند اروپا و خاورمیانه، آنها امسال بر کاوش در بازارهایی مانند آمریکای شمالی و آمریکای لاتین تمرکز خواهند کرد. گسترش انرژی‌های نو به دریا به یک روند رو به رشد سریع تبدیل شده است.

تحت رقابت شدید سال‌های اخیر، بازار جهانی خودروهای انرژی نو از مرحله اولیه سیاست‌محور، وارد مرحله رشد بازارمحور شده است.

با محبوبیت خودروهای انرژی نو (EV)، بازار شارژ که در چشم‌انداز صنعتی آن جای گرفته، فرصت‌های جدیدی را نیز به همراه داشته است.

در حال حاضر، سه عامل کلیدی مؤثر بر محبوبیت خودروهای برقی عبارتند از: هزینه جامع مالکیت (TCO)، برد مسافتی و تجربه شارژ. این صنعت معتقد است که قیمت یک خودروی برقی محبوب حدود ۳۶۰۰۰ دلار آمریکا، برد مسافت ۲۹۱ مایل و حداکثر زمان شارژ نیم ساعت است.

با پیشرفت تکنولوژی و کاهش هزینه‌های باتری، هزینه کلی مالکیت و برد مسافتی خودروهای برقی جدید هر دو کاهش یافته است. در حال حاضر، قیمت فروش خودروهای برقی در ایالات متحده تنها 7 درصد بیشتر از میانگین قیمت فروش خودروها است. طبق داده‌های EVadoption، یک شرکت تحقیقاتی در زمینه خودروهای برقی، میانگین مسافت طی شده خودروهای برقی (BEV) فروخته شده در ایالات متحده در سال 2023 به 302 مایل رسیده است.

بزرگترین مانعی که مانع محبوبیت خودروهای برقی می‌شود، شکاف موجود در بازار شارژ است.

تناقضات مربوط به تعداد ناکافی جایگاه‌های شارژ، سهم پایین شارژ سریع در میان جایگاه‌های شارژ عمومی، تجربه ضعیف شارژ کاربر و عدم همگامی زیرساخت‌های شارژ با توسعه خودروهای برقی، به طور فزاینده‌ای برجسته می‌شوند. طبق تحقیقات مک‌کینزی، «پایگاه‌های شارژ به اندازه پمپ بنزین‌ها محبوب هستند» به عامل اصلی برای مصرف‌کنندگان در نظر گرفتن خرید خودروهای برقی تبدیل شده است.

۱۰:۱ هدف تعیین‌شده توسط اتحادیه اروپا برای نسبت خودرو به بار در سال ۲۰۳۰ است. با این حال، به جز هلند، کره جنوبی و چین، نسبت خودرو به بار در سایر بازارهای اصلی خودروهای برقی در سراسر جهان بالاتر از این مقدار است و حتی سال به سال تمایل به افزایش دارد. طبق داده‌های آژانس بین‌المللی انرژی، انتظار می‌رود نسبت خودرو به بار در دو بازار اصلی خودروهای برقی ایالات متحده و استرالیا همچنان افزایش یابد.

علاوه بر این، این گزارش نشان می‌دهد که اگرچه تعداد کل ایستگاه‌های شارژ در هلند و کره جنوبی همگام با خودروهای برقی به رشد خود ادامه داده است، اما آنها نسبت شارژ سریع را قربانی کرده‌اند که منجر به شکاف شارژ سریع شده و برآورده کردن نیازهای کاربر برای زمان شارژ را دشوار می‌کند.

در مراحل اولیه توسعه خودروهای انرژی نو، بسیاری از کشورها انتظار دارند با ترویج محبوبیت خودروهای برقی، توسعه بازار شارژ را ارتقا دهند، اما این امر در کوتاه‌مدت منجر به سرمایه‌گذاری ناکافی در بخش شارژ خواهد شد. مقیاس سرمایه‌گذاری، نگهداری پس از آن، ارتقاء تجهیزات و به‌روزرسانی نرم‌افزار ایستگاه‌های شارژ، همگی نیازمند سرمایه‌گذاری‌های مداوم و کلان هستند. در مراحل اولیه توجه کافی به آنها نشده و در نتیجه توسعه ناهموار و نارس فعلی بازار شارژ رخ داده است.

در حال حاضر، اضطراب شارژ جایگزین مشکلات برد و قیمت به عنوان بزرگترین مانع برای محبوبیت خودروهای برقی شده است. اما این همچنین به معنای پتانسیل نامحدود است.

طبق پیش‌بینی‌های مربوطه، تا سال ۲۰۳۰، فروش جهانی خودروهای برقی از ۷۰ میلیون دستگاه فراتر خواهد رفت و تعداد مالکان به ۳۸۰ میلیون دستگاه خواهد رسید. پیش‌بینی می‌شود نرخ نفوذ سالانه خودروهای جدید در جهان به ۶۰ درصد برسد. در این میان، بازارهایی مانند اروپا و ایالات متحده به سرعت در حال رشد هستند و بازارهای نوظهور مانند آسیای جنوب شرقی و خاورمیانه نیاز مبرمی به رشد سریع دارند. شیوع جهانی خودروهای انرژی نو، فرصتی نادر برای صنعت شارژ خودروهای برقی چین فراهم کرده است.

اندیشکده شیاگوانگ، یک برند خدمات مشاوره‌ای تحت نظر شاین‌گلوبال، بر اساس داده‌های مرتبط با صنعت و نظرسنجی‌های کاربران، با شروع از بازار خودروهای انرژی نو، تجزیه و تحلیل عمیقی از وضعیت توسعه فعلی و روندهای آینده صنعت شارژ در سه بازار اصلی اروپا، ایالات متحده و آسیای جنوب شرقی انجام داد و آن را با نمایندگان شرکت‌های خارجی در صنعت شارژ ترکیب کرد. تجزیه و تحلیل موردی و تفسیر، «گزارش تحقیقاتی صنعت شارژ در خارج از کشور» رسماً منتشر شد، به این امید که از منظر جهانی به بینشی در مورد بازار شارژ دست یابد و شرکت‌های خارجی را در این صنعت توانمند سازد.

گذار انرژی در بخش حمل و نقل زمینی اروپا سریع است و این منطقه یکی از بزرگترین بازارهای خودروهای انرژی نو در جهان را دارد.

در حال حاضر، فروش و سهم خودروهای برقی در اروپا رو به افزایش است. نرخ نفوذ فروش خودروهای برقی در اروپا از کمتر از ۳ درصد در سال ۲۰۱۸ به ۲۳ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته و این افزایش با شتاب زیادی همراه بوده است. آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۳۰، ۵۸ درصد از خودروهای اروپا خودروهای انرژی نو خواهند بود و این تعداد به ۵۶ میلیون دستگاه خواهد رسید.

طبق هدف اتحادیه اروپا برای کاهش انتشار کربن، فروش خودروهای احتراق داخلی در سال ۲۰۳۵ به طور کامل متوقف خواهد شد. قابل پیش‌بینی است که مخاطبان بازار خودروهای انرژی نو در اروپا از خریداران اولیه به بازار انبوه منتقل شوند. مرحله کلی توسعه خودروهای برقی خوب است و به نقطه عطف بازار می‌رسد.

توسعه بازار شارژ اروپا با محبوبیت خودروهای برقی همگام نبوده است و شارژ هنوز مانع اصلی جایگزینی نفت با برق است.

از نظر کمیت، فروش خودروهای برقی در اروپا بیش از یک سوم کل فروش جهان را تشکیل می‌دهد، اما تعداد ایستگاه‌های شارژ کمتر از ۱۸ درصد از کل فروش جهان را تشکیل می‌دهد. نرخ رشد ایستگاه‌های شارژ در اتحادیه اروپا طی این سال‌ها، به جز ثابت بودن در سال ۲۰۲۲، کمتر از نرخ رشد خودروهای برقی است. در حال حاضر، حدود ۶۳۰ هزار ایستگاه شارژ عمومی (تعریف AFIR) در ۲۷ کشور اتحادیه اروپا وجود دارد. با این حال، برای دستیابی به هدف کاهش ۵۰ درصدی انتشار کربن در سال ۲۰۳۰، تعداد ایستگاه‌های شارژ باید حداقل به ۳.۴ میلیون برسد تا تقاضای رو به رشد خودروهای برقی را برآورده کند.

از منظر توزیع منطقه‌ای، توسعه بازار شارژ در کشورهای اروپایی ناهموار است و تراکم توزیع جایگاه‌های شارژ عمدتاً در کشورهای پیشگام در زمینه خودروهای برقی مانند هلند، فرانسه، آلمان و بریتانیا متمرکز است. در میان آنها، هلند، فرانسه و آلمان 60 درصد از تعداد جایگاه‌های شارژ عمومی در اتحادیه اروپا را تشکیل می‌دهند.

تفاوت توسعه در تعداد سرانه ایستگاه‌های شارژ در اروپا حتی آشکارتر است. از نظر جمعیت و مساحت، تراکم ایستگاه‌های شارژ در هلند بسیار بیشتر از سایر کشورهای اتحادیه اروپا است. علاوه بر این، توسعه بازار شارژ منطقه‌ای در داخل کشور نیز ناهموار است، به طوری که سرانه قدرت شارژ در مناطقی با جمعیت متمرکز کمتر است. این توزیع ناهموار عامل مهمی است که مانع محبوبیت خودروهای برقی می‌شود.

با این حال، شکاف‌های موجود در بازار شارژ، فرصت‌های توسعه‌ای را نیز به همراه خواهد داشت.

اول از همه، مصرف‌کنندگان اروپایی بیشتر به راحتی شارژ در سناریوهای مختلف اهمیت می‌دهند. از آنجا که ساکنان مناطق قدیمی شهرهای اروپایی فضای پارکینگ سرپوشیده ثابت ندارند و شرایط نصب شارژرهای خانگی را ندارند، مصرف‌کنندگان فقط می‌توانند از شارژ آهسته کنار جاده‌ای در شب استفاده کنند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که نیمی از مصرف‌کنندگان در ایتالیا، اسپانیا و لهستان ترجیح می‌دهند در ایستگاه‌های شارژ عمومی و محل‌های کار شارژ کنند. این بدان معناست که تولیدکنندگان می‌توانند بر گسترش سناریوهای شارژ، بهبود راحتی آن و برآورده کردن نیازهای کاربران تمرکز کنند.

ثانیاً، ساخت و ساز فعلی شارژ سریع DC در اروپا عقب مانده است و شارژ سریع و شارژ فوق سریع به پیشرفت‌های بزرگی در بازار تبدیل خواهند شد. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که بیش از نیمی از کاربران در اکثر کشورهای اروپایی فقط حاضرند ظرف ۴۰ دقیقه برای شارژ عمومی منتظر بمانند. کاربران در بازارهای رو به رشد مانند اسپانیا، لهستان و ایتالیا کمترین صبر را دارند و بیش از ۴۰٪ از کاربران امیدوارند ظرف ۲۰ دقیقه تا ۸۰٪ شارژ شوند. با این حال، اپراتورهای شارژ با پیشینه شرکت‌های انرژی سنتی عمدتاً بر ساخت سایت‌های AC تمرکز دارند. در شارژ سریع و شارژ فوق سریع شکاف‌هایی وجود دارد که در آینده به کانون رقابت اپراتورهای بزرگ تبدیل خواهد شد.

در مجموع، لایحه اتحادیه اروپا در مورد زیرساخت‌های شارژ کامل شده است، همه کشورها سرمایه‌گذاری در ایستگاه‌های شارژ را تشویق می‌کنند و سیستم اصلی سیاست‌گذاری بازار کامل شده است. بازار شارژ فعلی اروپا با صدها اپراتور شبکه شارژ (CPO) بزرگ و کوچک و ارائه‌دهندگان خدمات شارژ (MSP) در حال رونق گرفتن است. با این حال، توزیع آنها بسیار پراکنده است و ده CPO برتر سهم بازار مشترکی کمتر از 25 درصد دارند.

در آینده، انتظار می‌رود تولیدکنندگان بیشتری به این رقابت بپیوندند و حاشیه سود آنها شروع به ظاهر شدن کند. شرکت‌های خارجی می‌توانند جایگاه صحیح خود را پیدا کنند و از مزایای تجربه خود برای پر کردن شکاف‌های بازار استفاده کنند. با این حال، در عین حال، چالش‌ها نیز در کنار فرصت‌ها وجود دارند و آنها باید بر مسائل مربوط به حفاظت از تجارت و بومی‌سازی در اروپا تمرکز کنند.

از سال ۲۰۲۲، رشد خودروهای انرژی نو در ایالات متحده شتاب گرفته است و انتظار می‌رود تعداد این خودروها در سال ۲۰۲۳ به ۵ میلیون دستگاه برسد. با این حال، در مجموع، ۵ میلیون دستگاه کمتر از ۱.۸ درصد از کل تعداد خودروهای سواری در ایالات متحده را تشکیل می‌دهد و پیشرفت خودروهای برقی آن از اتحادیه اروپا و چین عقب مانده است. طبق هدف مسیر انتشار صفر کربن، حجم فروش خودروهای انرژی نو در ایالات متحده باید تا سال ۲۰۳۰ بیش از نیمی از کل خودروها را تشکیل دهد و تعداد خودروها در ایالات متحده باید از ۳۰ میلیون دستگاه فراتر رود که ۱۲ درصد از کل خودروها را تشکیل می‌دهد.

پیشرفت کند خودروهای برقی منجر به نقص در بازار شارژ شده است. تا پایان سال ۲۰۲۳، ۱۶۰ هزار جایگاه شارژ عمومی در ایالات متحده وجود دارد که معادل میانگین تنها ۳۰۰۰ جایگاه در هر ایالت است. نسبت خودرو به جایگاه شارژ نزدیک به ۳۰:۱ است که بسیار بالاتر از میانگین ۱۳:۱ اتحادیه اروپا و نسبت ۷.۳:۱ جایگاه شارژ عمومی به جایگاه شارژ چین است. برای پاسخگویی به تقاضای شارژ برای مالکیت خودروهای برقی در سال ۲۰۳۰، نرخ رشد جایگاه‌های شارژ در ایالات متحده باید در هفت سال آینده بیش از سه برابر افزایش یابد، یعنی به طور متوسط ​​حداقل ۵۰ هزار جایگاه شارژ هر ساله اضافه شود. به طور خاص، تعداد جایگاه‌های شارژ DC باید تقریباً دو برابر شود.

بازار شارژ خودرو در ایالات متحده سه مشکل عمده دارد: توزیع ناهموار بازار، قابلیت اطمینان پایین شارژ و حقوق نابرابر شارژ.

اول، توزیع شارژ در سراسر ایالات متحده بسیار ناهموار است. تفاوت بین ایالت‌هایی که بیشترین و کمترین تعداد ایستگاه‌های شارژ را دارند ۴۰۰۰ برابر است و تفاوت بین ایالت‌هایی که بیشترین و کمترین تعداد ایستگاه‌های شارژ را به ازای هر نفر دارند ۱۵ برابر است. ایالت‌هایی که بیشترین تعداد تأسیسات شارژ را دارند، کالیفرنیا، نیویورک، تگزاس، فلوریدا و ماساچوست هستند. فقط ماساچوست و نیویورک نسبتاً با رشد خودروهای برقی سازگار هستند. برای بازار ایالات متحده، جایی که رانندگی انتخاب ترجیحی برای سفرهای طولانی است، توزیع ناکافی ایستگاه‌های شارژ، توسعه خودروهای برقی را محدود می‌کند.

دوم، رضایت کاربران شارژ در ایالات متحده همچنان رو به کاهش است. یک خبرنگار واشنگتن پست در پایان سال ۲۰۲۳ بازدیدی سرزده از ۱۲۶ ایستگاه شارژ سریع CCS (غیر تسلا) در لس‌آنجلس انجام داد. برجسته‌ترین مشکلاتی که با آن مواجه شدند، کمبود تعداد پایه‌های شارژ، مشکلات برجسته سازگاری شارژ و تجربه پرداخت ضعیف بود. یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۳ نشان داد که به طور متوسط ​​۲۰٪ از کاربران در ایالات متحده با صف‌های شارژ یا پایه‌های شارژ آسیب‌دیده مواجه شده‌اند. مصرف‌کنندگان فقط می‌توانستند مستقیماً آنجا را ترک کرده و ایستگاه شارژ دیگری پیدا کنند.

تجربه شارژ عمومی در ایالات متحده هنوز از انتظارات کاربران فاصله زیادی دارد و ممکن است به یکی از بازارهای اصلی با بدترین تجربه شارژ به جز فرانسه تبدیل شود. با محبوبیت خودروهای برقی، تضاد بین نیازهای رو به رشد کاربران و شارژ معکوس آشکارتر خواهد شد.

سوم، جوامع سفیدپوست و ثروتمند مانند سایر جوامع به برق شارژ دسترسی برابر ندارند. در حال حاضر، توسعه خودروهای برقی در ایالات متحده هنوز در مراحل اولیه خود است. با قضاوت بر اساس مدل‌های اصلی فروش و مدل‌های جدید ۲۰۲۴، مصرف‌کنندگان اصلی خودروهای برقی هنوز طبقه ثروتمند هستند. داده‌ها نشان می‌دهد که ۷۰٪ از جایگاه‌های شارژ در ثروتمندترین شهرستان‌ها و ۹۶٪ در شهرستان‌هایی قرار دارند که سفیدپوستان در آنها غالب هستند. اگرچه دولت سیاست‌های مربوط به خودروهای برقی و شارژ را به سمت اقلیت‌های قومی، جوامع فقیر و مناطق روستایی متمایل کرده است، اما نتایج هنوز قابل توجه نبوده است.

به منظور حل مشکل کمبود زیرساخت‌های شارژ خودروهای برقی، ایالات متحده به طور متوالی لوایح، طرح‌های سرمایه‌گذاری و یارانه‌های دولتی را در تمام سطوح معرفی کرده است.

وزارت انرژی ایالات متحده و وزارت حمل و نقل به طور مشترک «استانداردها و الزامات زیرساخت ملی خودروهای برقی ایالات متحده» را در فوریه 2023 منتشر کردند و حداقل استانداردها و مشخصات دقیقی را برای نرم‌افزار و سخت‌افزار، عملیات، تراکنش‌ها و نگهداری ایستگاه‌های شارژ تعیین کردند. پس از برآورده شدن مشخصات، ایستگاه‌های شارژ ممکن است واجد شرایط دریافت یارانه‌های مالی باشند. بر اساس لوایح قبلی، دولت فدرال تعدادی طرح سرمایه‌گذاری شارژ را ایجاد کرده است که به ادارات فدرال تحویل داده می‌شود تا هر ساله بودجه‌ای را به دولت‌های ایالتی و سپس به دولت‌های محلی اختصاص دهند.

در حال حاضر، بازار شارژ ایالات متحده هنوز در مرحله اولیه توسعه است، تازه‌واردان هنوز در حال ظهور هستند و هنوز الگوی رقابتی پایداری شکل نگرفته است. بازار عملیات شبکه شارژ عمومی ایالات متحده، ویژگی‌های غیرمتمرکز متمرکز بر سر و غیرمتمرکز دنباله بلند را نشان می‌دهد: آمار AFDC نشان می‌دهد که تا ژانویه 2024، 44 اپراتور شارژ در ایالات متحده وجود دارد و 67٪ از شمع‌های شارژ متعلق به سه نقطه شارژ اصلی هستند: ChargePoint، Tesla و Blink. در مقایسه با CPO، مقیاس سایر CPOها کاملاً متفاوت است.

ورود زنجیره صنعتی چین به ایالات متحده ممکن است بسیاری از مشکلات موجود در بازار فعلی شارژ خودروهای برقی در ایالات متحده را حل کند. اما مانند خودروهای انرژی نو، به دلیل خطرات ژئوپلیتیکی، ورود شرکت‌های چینی به بازار ایالات متحده دشوار است، مگر اینکه کارخانه‌هایی در ایالات متحده یا مکزیک بسازند.

در جنوب شرقی آسیا، از هر سه نفر یک موتورسیکلت وجود دارد. وسایل نقلیه دو چرخ برقی (E2W) مدت زیادی است که بازار را در دست دارند، اما بازار خودرو هنوز در مرحله توسعه است.
ترویج محبوبیت خودروهای انرژی نو به این معنی است که بازار جنوب شرقی آسیا باید مستقیماً از مرحله محبوبیت خودرو عبور کند. در سال 2023، 70 درصد از فروش خودروهای برقی در جنوب شرقی آسیا از تایلند خواهد بود که بازار پیشرو خودروهای برقی در منطقه است. انتظار می‌رود این کشور به هدف نرخ نفوذ فروش خودروهای برقی 30 درصد در سال 2030 دست یابد و به اولین کشوری پس از سنگاپور تبدیل شود که وارد مرحله بلوغ خودروهای برقی می‌شود.
اما در حال حاضر، قیمت خودروهای برقی در جنوب شرقی آسیا هنوز بسیار بالاتر از خودروهای بنزینی است. چگونه می‌توانیم افراد بدون خودرو را به انتخاب خودروهای برقی هنگام خرید خودرو برای اولین بار ترغیب کنیم؟ چگونه می‌توان توسعه همزمان بازارهای خودروهای برقی و شارژ را ترویج داد؟ چالش‌های پیش روی شرکت‌های انرژی نو در جنوب شرقی آسیا بسیار شدیدتر از چالش‌های موجود در بازارهای بالغ است.
ویژگی‌های بازار خودروهای برقی در کشورهای جنوب شرقی آسیا کاملاً متفاوت است. این کشورها را می‌توان بر اساس بلوغ بازار خودرو و شروع بازار خودروهای برقی به سه دسته تقسیم کرد.
دسته اول بازارهای خودروی بالغ مالزی و سنگاپور هستند که در آنها تمرکز توسعه خودروهای برقی بر جایگزینی خودروهای بنزینی است و سقف فروش خودروهای برقی مشخص است؛ دسته دوم بازار خودروی تایلند است که در مرحله رشد نهایی قرار دارد و فروش خودروهای برقی در آن زیاد و رشد سریعی دارد و انتظار می‌رود به اولین کشورهایی غیر از سنگاپور تبدیل شود که وارد مرحله بلوغ خودروهای برقی می‌شوند؛ دسته سوم بازارهای اندونزی، ویتنام و فیلیپین هستند که دیرتر شروع به کار کرده‌اند و در مقیاس کوچک هستند. با این حال، به دلیل سود جمعیتی و توسعه اقتصادی آنها، بازار بلندمدت خودروهای برقی پتانسیل عظیمی دارد.
با توجه به مراحل مختلف توسعه خودروهای برقی، کشورها در تدوین سیاست‌ها و اهداف شارژ نیز تفاوت‌هایی دارند.
در سال ۲۰۲۱، مالزی هدف ساخت ۱۰،۰۰۰ ایستگاه شارژ تا سال ۲۰۲۵ را تعیین کرد. ساخت ایستگاه‌های شارژ مالزی از استراتژی رقابت بازار آزاد پیروی می‌کند. با افزایش تعداد ایستگاه‌های شارژ، لازم است استانداردهای خدمات CPO یکسان‌سازی شده و یک پلتفرم یکپارچه برای پرس‌وجو در شبکه‌های شارژ ایجاد شود.
تا ژانویه ۲۰۲۴، مالزی بیش از ۲۰۰۰ ایستگاه شارژ دارد که نرخ تکمیل هدف آن ۲۰٪ است و شارژ سریع DC، ۲۰٪ از این تعداد را تشکیل می‌دهد. بیشتر این ایستگاه‌های شارژ در امتداد تنگه مالاکا متمرکز شده‌اند و کوالالامپور بزرگ و سلانگور در اطراف پایتخت، ۶۰٪ از ایستگاه‌های شارژ این کشور را تشکیل می‌دهند. مشابه وضعیت سایر کشورهای جنوب شرقی آسیا، ساخت ایستگاه‌های شارژ به طور ناموزون توزیع شده و در کلان‌شهرهای پرجمعیت بسیار متمرکز است.

دولت اندونزی ساخت زیرساخت‌های شارژ را به شرکت PLN Guodian واگذار کرد و PLN همچنین اهدافی را برای تعداد شمع‌های شارژ و ایستگاه‌های تعویض باتری محاسبه شده در سال‌های 2025 و 2030 منتشر کرده است. با این حال، پیشرفت ساخت و ساز آن از هدف و رشد خودروهای برقی، به ویژه در سال 2023، عقب مانده است. پس از شتاب گرفتن رشد فروش خودروهای برقی در سال 2016، نسبت خودرو به شمع به شدت افزایش یافت. زیرساخت‌های شارژ ممکن است به یکی از بزرگترین موانع توسعه خودروهای برقی در اندونزی تبدیل شود.
مالکیت E4W و E2W در تایلند بسیار اندک است و تحت سلطه خودروهای تمام برقی (BEV) قرار دارد. نیمی از خودروهای سواری این کشور و 70 درصد از خودروهای تمام برقی در بانکوک بزرگ متمرکز شده‌اند، بنابراین زیرساخت‌های شارژ در حال حاضر در بانکوک و مناطق اطراف آن متمرکز است. تا سپتامبر 2023، تایلند 8702 جایگاه شارژ دارد که بیش از دوازده CPO در آنها مشارکت دارند. بنابراین، با وجود افزایش فروش خودروهای برقی، نسبت خودرو به جایگاه شارژ هنوز به سطح خوب 10:1 می‌رسد.

در واقع، تایلند از نظر چیدمان سایت، سهم DC، ساختار بازار و پیشرفت ساخت و ساز، برنامه‌های معقولی دارد. ساخت ایستگاه‌های شارژ آن به پشتوانه‌ای قوی برای محبوبیت خودروهای برقی تبدیل خواهد شد.
بازار خودروی جنوب شرقی آسیا پایه و اساس ضعیفی دارد و توسعه خودروهای برقی هنوز در مراحل بسیار اولیه است. اگرچه انتظار می‌رود در چند سال آینده رشد بالایی داشته باشد، اما محیط سیاست‌گذاری و چشم‌انداز بازار مصرف هنوز مشخص نیست و هنوز راه درازی تا محبوبیت واقعی خودروهای برقی در پیش است. باید رفت.
برای شرکت‌های خارجی، یک حوزه امیدوارکننده‌تر، مبادله برق E2W است.

روند توسعه خودروهای برقی در جنوب شرقی آسیا رو به بهبود بوده است. طبق پیش‌بینی بلومبرگ نیو انرژی فایننس، نرخ نفوذ خودروهای برقی در جنوب شرقی آسیا در سال ۲۰۳۰ به ۳۰ درصد خواهد رسید، یعنی زودتر از زمانی که خودروهای برقی وارد مرحله بلوغ بازار شوند. در مقایسه با خودروهای برقی، آسیای جنوب شرقی از پایه بازار و پایه صنعتی بهتری در خودروهای برقی برخوردار است و چشم‌انداز توسعه خودروهای برقی نسبتاً روشن‌تر است.
یک مسیر مناسب‌تر برای شرکت‌هایی که به خارج از کشور می‌روند، تبدیل شدن به یک تأمین‌کننده به جای رقابت مستقیم است.
در دو سال گذشته، چندین استارت‌آپ مبادله برق E2W در اندونزی سرمایه‌گذاری‌های بزرگی، از جمله سرمایه‌گذارانی با پیشینه چینی، دریافت کرده‌اند. در بازار مبادله برق که به سرعت در حال رشد و بسیار پراکنده است، آنها به عنوان "فروشندگان آب" عمل می‌کنند، با ریسک‌های قابل کنترل‌تر و بازده بالاتر. صریح‌تر. علاوه بر این، جایگزینی برق یک صنعت سنگین با چرخه بازیابی هزینه طولانی است. تحت روند حمایت از تجارت جهانی، آینده نامشخص است و مشارکت مستقیم در سرمایه‌گذاری و ساخت و ساز مناسب نیست.
ایجاد یک سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های اصلی محلی برای ایجاد خط تولید مونتاژ سخت‌افزار و جایگزینی باتری‌های OEM

سوزی
شرکت علوم و فناوری سبز سیچوان
sale09@cngreenscience.com
۰۰۸۶ ۱۹۳۰۲۸۱۵۹۳۸
www.cngreenscience.com